ANILAR

Necip Aşkın’ın sanat hayatı
40. yıl jübilesi
1906-1946

AZİZİM NECİP AŞKIN

Cevat Memduh Altar

            Sanat hayatının 40ıncı yılına ayak bastığını duyduğum gün, büyük şair Goethe’nin bir mısraı hatırıma geldi: “Yalnız hasreti bilen, derdimin ne olduğunu anlar!” İşte o senin tam 40 yıl kul olduğun kapı, hepimiz için sonsuz bir hasrettir. ve bu derdin ne olduğunu da ancak o hasreti çeken bilir. Bu 40 yılın yolculuğu, senin o dimdik başını kim bilir kaç fırtınaya siper etti; kaç geceni uykusuz geçirtti; kaç hülyanı altüst etti; ve sen, gene o eşsiz hasretin heyecanıyla, bastığın yolda yürüdün, yürüdün, sanat dünyasının ilk yolculuklarından edindiğin intibadan en ufak bir şey feda etmeden, 40ıncı yılını da arkana atmış oldun. Şunu iyi bil ki Necip Aşkın, ancak kendine yaklaşabilene sır veren bu hasretin sevinci kadar elemi de yaşama ve yaratma kaynağıdır. İşte sen, böylesine bir hasretin yardımıyla, bugünü buldun; sanatının umut dolu yarınına da o hasretin yardımıyla ulaşacaksın.

           Müzik dünyasının eşiğine çok küçük yaşlarda nasıl ayak bastığını senin ağzından dinlerken, Sanat Tanrısı’nın seni ve senin gibileri eşit bir masalın mest edici havası içinde teselli etmek istemesinin sırrını, şimdi daha iyi anlıyorum. Altı yaşında imişsin. Seni elinden tutup Gümüşsuyu kışlasına götürmüşler… Muzıka-i Humayun’un vasiliğine terk etmek istemişler… sen ağlamışsın… orada kalmak istememişsin… bu sefer seni kucaklarına alıp pencereye yaklaştırmışlar; Dolmabahçe önündeki gemileri göstermişler ve: “…Burada kalırsan bütün bu gemiler senin olacak!...”demişler; sen de bu tatlı tesellinin hülyasında avunmuşsun… o gün bugün susmuşsun… çünkü seni de sanat heyecanı büyülemiş; hattâ ancak böyle bir heyecan içinde sanata ulaşabilen bahtlılar arasına bir gün sen de katılmışsın. Fakat aziz dostum, yalnız sen değil, emin ol, öz sanata gönül verenlerin hepsi de, sana çok küçükken vaat edilen gemilerin yarattığı hülya âleminden başka bir âlemde yaşamıyor; ve her gün o gemileri bekliyor.

            Azizim Necip Aşkın, sanat dünyasının bitmez tükenmez rüyasından bir an bile uyanmadan, daha nice mesut yıllar kutlamanı Tanrı’dan diler, gözlerinden öperim.